Alive หลังจากที่ Train to Busan ออกมาทำให้เกิดกระแส ความสยดสยอง และการสร้างที่ถือว่า เป็นหนังซอมบี้ ที่เร้าอารมณ์คนดูได้แบบลุ้น ก้าวต่อก้าวในการหนีเอาชีวิตรอดกันทีเดียว ตามติดด้วยภาคต่อ Peninsula แต่ยังมีเรทติ้งแผ่วกว่าภาคแรก ยังไงก็ถือว่า หนังซอมบี้ของทางเกาหลีใต้ เริ่มติดตาคนดู เรื่องนี้เลยถือว่า เป็นแนวซอมบี้ ซี่งถ้าเทียบกับพี่ใหญ่อย่าง Train to Busan ยังเป็นแนวมินิมอล แต่ดูๆ ไปเรื่อยๆ ก็เรียกว่า พอได้ลุ้น ไม่ถึงกับแย่ซะทีเดียว
เหตุการณ์ของหนัง ใช้วิธีเล่าเรื่องย่อส่วนสถานที่แคบลง โดยให้เหตุการณ์เกิดขึ้น และถ่ายทำเพียงแค่ที่พักอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้เท่านั้น คิดๆ ไปแล้วทำให้นึกถึง ช่วงโควิด 19 แรกๆ ด้วยว่า การที่นักเรียนติดอยู่ที่หอพัก และไม่กล้าออกไปไหน ถือว่าเป็นความรู้สึกที่ผสมระหว่าง ความน่าเบื่อ น่ากลัว และการคาดเดาเหตุการณ์อะไรไม่ได้เลย ในสภาพภายนอกห้อง
ตัวละครหลักเดินเรื่อง เน้นไปที่พระเอกที่ชื่อ โอจุนอู เป็นเกมเมอร์ อยู่มาวันหนึ่งที่กำลังลุยฐานกับกลุ่มเพื่อน ทางออนไลน์อยู่นั้น ก็มีข่าวออกมาทางทีวีว่า มีการเกิดเหตุการณ์ที่คนไล่ฆ่า กัดกินกัน ซึ่งในช่วงที่เกิดเหตุการณ์แรกๆ ทุกคนในประเทศ ไม่มีใครรุ้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สภาพหนังที่สื่อออกมา คิดว่าคนดูรู้ได้ทันทีว่า ไม่ใช่ใครที่ไหน ซอมบี้นี่เอง
เดินเรื่องเร็ว และไม่ต้องหาสาเหตุให้มากมาย Alive บอกแค่มองไปข้างหน้าเท่านั้น
ในช่วงแรกที่พระเอก กำลังปรับความคิด และสมองรับรู้ของตัวเองว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับประเทศนี้ และที่สำคัญกับที่พักของเขาแห่งนี้ แต่ยังไม่ทันที่จะปรับตัวได้เท่าไหร่ ก็ปรากฏมีคนแปลกหน้าเคาะประตู และเขาก็ดันเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเปิด เพราะโดนแรงดันประตู เพื่อที่จะเข้ามาหลบฝูงซอมบี้นอกห้อง แต่จู่ๆ คนที่เข้ามาก็กลายสภาพเป็นซอมบี้ เพราะมีรอยกัด
ซึ่งจากเหตุการณ์นี้เริ่มแรก ทำให้พระเอกของเราจุนอู ต้องบอกตัวเองให้เข้าใจอะไรง่ายๆ และหาวิธีให้รอดจากการกัดกิน ของพวกซอมบี้ในนี้ แต่เชื่อเถอะว่าสำหรับ Alive ในช่วงตอนแรก ไม่มีใครทำใจได้ทัน เพียงแต่จะมีเหตุการณ์ทยอยเข้ามาหาพระเอก ที่เพิ่มดีกรีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ในช่วงแรกก็อาจจะเป็นการกดดัน ทั้งในเรื่องความน่าเบื่อ ที่ต้องอุดอู้ในห้อง ความหิวที่อาหารใกล้หมด จนวันหนึ่งเขาเจอห้องที่อยู่ฟากตรงข้าม ผู้หญิงที่ชื่อ คิมยูบิน ที่ต้องบอกเลยว่า เธอคนนี้ดูยังไงก็แข็งแกร่งกว่าพระเอก จุนอูหลายร้อยเท่า
หลังๆ จากการที่เจอคนกลายสภาพเป็นซอมบี้ เข้ามาในห้องแล้ว ทำให้จุนอูเริ่มชินกับ ซอมบี้แต่ก็ยังมีความกลัวเป็นพื้นฐานจิตใจอยู่ กลางๆ เรื่องจึงเป็นการมีคู่หู อย่างยูบิน ที่เป็นเพื่อนคู่คิด ในการคิดหาทางหนี และมีช่วงเวลาที่เกือบๆ จะกลายเป็นความรักระหว่างกัน แต่ก็อย่างว่า เวลาแบบนี้คงไม่มีใครที่จะอินเลิฟได้ ดังนั้น การคิดว่าถึงเวลาแล้ว ที่ต้องออกจากห้อง เพื่อหาอาหาร หาลู่ทางหนีสักที
ความสยดสยอง และเหตุการณ์สะเทือนใจ ยิ่งทำให้หนังเรื่องนี้เป็นที่จดจำ
เริ่มต้นมาตั้งแต่ต้นเรื่อง ที่พระเอกค่อยๆ รับรู้เหตุการณ์ซอมบี้บุกที่พักของเขา และมองลงไปด้านล่างตึก ผ่านหน้าต่างกระจกใส และสิ่งที่ทำให้ทั้งจุนอู และคนดูต้องสะเทือนใจคือ การที่ลูกสาวใส่ชุดนักเรียน เดินหาแม่ และแม่ก็เดินออกมาจากมุมหนึี่ง ลูกสาวที่ไม่รู้อะไรวิ่งเข้ามากอดแม่ สุดท้ายแม่ของเธอที่เป็นซอมบี้ กัดซอกคอลูกสาว และทำให้ลูกเธอกลายสภาพเป็นซอมบี้ไปด้วย
ตอนท้ายเรื่องก็ถือว่า เป็นความน่าสงสาร และชวนขนลุกไปในตัว กับห้องๆ หนึ่งที่เปิดประตูรับทั้ง จุนอู และยูบินเข้ามาหลบ จากการที่ทั้่งคู่ตัดสินใจว่า ต้องหาทางหนี หรือออกจากห้องตัวเองได้แล้ว สุดท้ายกลายเป็นเจ้าของห้อง ที่ไม่ได้เป็นซอมบี้ แต่กลับมีความคิดที่จะฆ่าคนทั้งคู่ โดยวางแผนที่จะให้จุนอู และยูบิน เป็นอาหารของภรรยาเขา ที่เป็นซอมบี้ โดนล่ามโซ่ไว้ในห้องด้านใน
ตรงนี้นอกจากจะได้ความน่าสงสาร ทั้งตัวสามีที่เสียใจ หลังจากภรรยาตัวเองกลายร่างเป็นซอมบี้แล้ว ยังต้องสงสารตัวภรรยาของเขา ที่โดนล่ามโซ่ไว้ให้ทรมานทั้งร่างกาย และจิตใจของสามีก็มีความรู้สึกไม่ได้ต่างจากความเจ็บป่วดทางร่างกายของภรรยาเลย แต่มาเซอร์ไพร์สตรงที่ คิดว่าคนทั้งคู่ จุนอู และยูบินจะรอด เพราะจะมีทีมเข้ามาพาออกไป แต่กลายเป็นหวิดที่จะเป็นเหยื่อซอมบี้ แบบตายทั้งเป็น
หลังจากที่ได้ดู และรู้บทสรุปของหนังเรื่องนี้ Alive แล้วยังได้สิ่งดีๆ ที่มาจากหนังซอมบี้อีกด้วยว่า สุดท้ายความกลัวก็ไม่เคยช่วยใครให้รอดได้ นอกจากต้องชนะกำแพงความกลัวนั้น และกล้าเดินออกมา ในทางที่เราไม่คุ้นชิน และบางทีก็เสี่ยงอันตรายร่วมด้วย การขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง ไม่ใช่ทางออกเลย เพราะสุดท้ายซอมบี้ก็ต้องไล่พังทุกห้อง เพื่อที่จะเข้าไปกัดกินเจ้าของห้องทุกห้องอยู่ดี
https://www.netflix.com/th/title/81240831
