Flight หนังเรื่องที่คิดว่าเป็นอีกหนึ่งการยืนยัน ถึงความมีฝีมือในการแสดงของ เดนเซล วอชิงตัน ที่เล่นในบทที่ออกทุกซีนของ กัปตันวิป คนที่เป็นกุมความปลอดภัยของทุกคนที่อยู่บนเครื่องบิน แต่ในตำแหน่ง และคนยอมรับใครจะรู้ได้ว่า พฤติกรรม หรือนิสัยส่วนตัวอาจจะทำให้หลายคนผิดหวังหากได้รู้
หนังเริ่มบอกคนดูตั้งแต่ซีนแรกกันเลยว่า วิปมีความเป็นตัวตนยังไงบ้าง มีโรคแอลกอฮอลิซึม หรือเรียกว่าติดเหล้าที่แก้ไม่หาย ที่สำคัญเป็นถึงขั้นระดับรุนแรง ที่เลิกไม่ได้และดื่มมากแบบวันต่อวัน ถึงแม้เป็นวันที่มีเที่ยวบินก็ยังดี่ม และแก้ปัญหาเฉพาะหน้าโดยการเสพโคเคนเข้าไปในตอนเช้า เพื่อให้สร่างเมา ผลของการกระทำของเขาน่าจะไม่ผิดคาดว่า ต้องเกิดอันตรายจากการขับเครื่องบินไม่วันใดก็วันหนึ่งอย่างแน่นอน
Flight ต้องการเป็นหนึ่งในคนที่แตกต่าง ก็ต้องไม่เหมือนคนทั่วไป
ในเรื่องนี้เราคงไม่พูดถึงแต่ข้อเสียของ กัปตันวิปเพราะในความเป็นจริงแล้ว Flight ต้องการบอกว่า คงไม่มีใครที่มีแต่ด้านลบเพียงอย่างเดียวแน่ๆ เราจะเห็นได้ในการแก้ไขสถานการณ์สำคัญ ในขณะที่เครื่องบินเกิดเหตุฉุกเฉิน และหากพูดตามความจริงแล้วต้องบอกว่า ด้วยความบกพร่องในหน้าที่ของวิปเอง ที่แอบงีบในขณะปฏิบัติหน้าที่ และให้ผู้ช่วยนักบินขับแทน ซี่งมีประสบการณ์ในการบินที่น้อยกว่า ทำให้เราได้เห็นว่าการตัดสินใจผิดเพียงแค่ไม่กี่วินาที จากการทำงานที่มีชั่วโมงบินน้อย ย่อมทำให้เกิดปัญหาใหญ่โตได้
รวมถึงมาเจอกับช่วงเวลาที่วิปแอบงีบหลับ ถึงแม้จะแค่ไม่กี่วินาทีก็ตามม และยิ่งทำให้เหตุการณ์เลวร้ายไปมากกว่านั้น เพราะการแก้ปัญหา และตัดสินใจของวิปอาจเรียกว่า ดีจากประสบการณ์ในการขับเครื่องบินมานาน แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นการแก้ปัญหาที่ดีเยี่ยม เพราะผลลัพธ์ของการเมาค้าง หรือแอบหลับในการทำงาน ทำให้เครื่องบินตก และเกิดการตาย 4 ศพ ไม่นับลูกเรืออีก 2 คนที่เป็นแอร์โฮสเตส และทั้งหมดก็เป็นจุดเริ่มต้นของคำโกหกที่จะตามมา
แต่ในช่วงสถานการณ์ฉุกเฉินนั้น เราจะเห็นสิ่งหนี่ง แม้กระทั่งวิปจะมีอาการที่เมา เพราะแอบไปดื่มวอดก้าเพิ่มจากรถเครื่องดื่ม โดยการผสมหลอกตาคนอื่นๆ กับน้ำส้ม ในช่วงเวลาที่เครื่องบินจะดิ่งหัวจิ้มกับพื้น หรือการบินแบบกลับหัว ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นผู้โดยสาร, ผู้ช่วยนักบิน หรือลูกเรือคนอื่นๆ สติหลุดกันหมด และคิดว่าต้องตายอย่างแน่นอน มีเพียงวิปคนเดียวที่ยังคุมสติ และนิ่งอยู่ได้คนเดียว รวมถึงการจัดลำดับการแก้ปัญหาแบบนิ่ง และเด็ดขาด ตรงนี้ต้องมีข้อแม้ว่า ขนาดที่ตัวเขามีอาการเมาอยู่ด้วย นี่คือกระจกที่หนังต้องการสะท้อนว่า ไม่มีใครสมบูรณ์แบบในโลกใบนี้
คำโกหกอยู่ได้ไม่นาน และความจริงก็เป็นสิ่งไม่ตายจากเราไปไหน
กัปตันวิป คืออีกคนที่จะบอกเราว่า ไม่ว่าเราจะกลัวความจริงแค่ไหน กับการทำผิดของตัวเอง ไม่มีคนยกโทษให้ และต้องพาให้เราเสียหน้าที่การงาน เสียอนาคต หรือติดคุกไม่น้อยกว่า 5 ปีก็ตาม แต่ในที่สุดแล้วการโกหก แล้วโยนความผิดให้คนอื่น ไม่ว่าจะเป็นลูกเรือที่ตายไป หรือบริษัทส่งเครื่องบินมาให้ว่า ส่งของที่ไม่ได้มาตรฐาน และกะว่าจะฟ้องร้องบริษัทที่ผลิตเครื่องบินอีก การใส่ร้าย และโยนความผิดที่ทำไปให้คนอื่น มันไม่ได้ง่ายๆ อย่างที่เราวางแผนคิดกัน
แต่สิ่งที่เราจะได้รับอย่างแน่นอน และวิปก็ได้รับมาตลอดการดำเนินเรื่องคือ ความทุกข์ที่ปิดบังความจริง ที่สำคัญคนตายคือคนที่เขาเป็นคนฆ่า ด้วยความไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่ แต่สุดท้ายแล้ว การปลดพันธนาการให้ตัวเขาเองเป็นอิสระ และมีความสุขยิ่งกว่าได้ดื่มเหล้าก็คือ วิปได้ความศรัทธา และความนับถือจากลูกชายมาแบบเต็มๆ
หนังเรื่องนี้นอกจากจะมองเพียงแค่ แอ็คชั่นดราม่าแล้ว แต่ยังแฝงด้วยความฟีลกู๊ดอยู่ในเนื้อหาโดยรวมเมื่อเราได้ดูจนจบ ที่สำคัญกว่านั้นคือ Flight บอกให้เราได้มองอะไรที่ลึกมากกว่า เพียงแค่โกหกเพื่อเอาหน้ารอดเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นถึงแม้เราจะไม่ได้รับผิด และให้คนอื่นรับผิดแทนเรา แต่เชื่อหรือไม่ว่าชีวิตหลังจากนั้น เราไม่มีทางบอกว่ามีความสุขได้อย่างเต็มปากเลย
